قند«آرکاداش»

آنقدر در دل من جا داری

در نگاه عشق ماوا داری

فرهاد میگفت

قصه شیرین نیست

با قند تعریف کنید

یاس

یاس خمین 

جوانه های ما 

شکوفه ی بهمن 

درخت شد 

حسرت تبر ها 

ریشه نیست 

ما صنوبر هارا 

دوست داریم 

سی راز

اردیبهشت‌ 

صدای بهار 

بهتراز کلاغ 

میکند قار قار 

قرار داد خرداد 

نیم خط تابستان 

نارنج به ما داد 

شیراز 

بی چشم 

سی راز میشود 

رفتن 

عصا نمی خواهد

شهر

یک شهر پاییز

شاخه ای زمستان

تابستان 

تیر میکشد 

نقاشی ام بهاری ست 

بی فروردین

اردیبهشت تمام

معتقد

معتقدم

به داشتنت 

شکفتن لب ها 

حرف معجزه است 

بعثت پیامبر دلیل نگاه توست